Συγκινητικό αντίο στον Άρη Αγγελάκη, από τη φιλόλογο Ευαγγελία Ράπτου

Με ένα συγκινητικό επικήδειο χαιρέτησε εκ μέρους του εκπαιδευτικού κόσμου της Ελασσόνας η φιλόλογος Ευαγγελία Ράπτου τον αγαπημένο εκπαιδευτικό Άρη Αγγελάκη μετά την εξόδιο ακολουθία του στον Ναό του Αγίου Σπυρίδωνα στην Ελασσόνα.

Ακολουθεί ο επικήδειος:

Αγαπημένε μας Άρη

Τριγύρω σου όλοι τώρα μαζεμένοι -οικογένεια, συγγενείς, φίλοι, γείτονες, συντοπίτες- σου απευθύνουμε τον ύστατο χαιρετισμό.

Η είδηση της φυγής σου από τον κόσμο τούτο μας άφησε όλους άφωνους κι άναυδους, μόνο να σκουπίζουμε τα δάκρυα που τρέξαν απ’ τα μάτια μας. Ανήμπορες στέκονται οι λέξεις στη θλίψη του αποχωρισμού.

Γεννήθηκες στους Φιλίππους Ηρακλείου Κρήτης, τελείωσες το γυμνάσιο στο αγαπημένο σου νησί και σπούδασες στη Φιλοσοφική Σχολή των Ιωαννίνων. Γνώρισες τη σύντροφο της ζωής σου και έμεινες για χάρη της εδώ, δημιουργώντας την όμορφη οικογένειά σου. Από το 1974 έως το 2005 άσκησες το λειτούργημα του εκπαιδευτικού στην επαρχία μας. Διετέλεσες διευθυντής στο Γυμνάσιο και Λύκειο Τσαριτσάνης για πολλά χρόνια. Από τον Οκτώβρη του 2005 άρχισες να ασχολείσαι με την καταγραφή και έκδοση όσων κατά καιρούς είχες γράψει.

Προικισμένος από τη φύση με το χαρισματικό τάλαντο του έμμετρου λόγου, τις όποιες ανησυχίες σου τις κάμωσες λέξεις και με τη βοήθεια της πελαγίσιας ρήμας σου τις έφτιαξες νότες στο πεντάγραμμο της καρδιά σου, κάνοντας τραγούδι τους καημούς σου. Λέξη τη λέξη βάνοντας με τάξη στην αράδα, τελείως ανυπόκριτα και απ’ της ψυχής σου τα κατάβαθα, κατέθεσες γραπτώς και εξωτερίκευσες τους πόθους, τους καημούς και τα οράματά σου σε όλες τις μορφές της: σαν γιος και σαν πατέρας, σαν σύζυγος και σαν συνάνθρωπος. Τραγούδησες για τη μάνα και για την πατρίδα, για την ομορφιά και την ασχήμια, για το δίκαιο και τ’ άδικο, για τον έρωτα, για την ειρήνη, για τη λευτεριά σ’ ολάκερη τη γη.

Αν και πέρασαν χρόνοι μιας ολόκληρης ζωής, αφότου κόπιασες στα μέρη μας, στο νου σου πάντα έχεις την πατρίδα, στου Άι Νικήτα τη μεριά τις παιδικές σου θύμισες και κάπου εκεί «δυτικά από το Μαριδάκι» στοχάζεσαι της νιότης σου σκιρτήματα, που δεν ξεθώριασε ο χρόνος κι αναπολώντας τα, βάζεις πανιά στο πέλαγός του νου και αρμενίζεις να βρεις στεριά της Κρήτης, γεμάτος πατριωτισμό και φλόγα στην ψυχή σου. Καταυγάζει ο πατριωτικός πόθος και γίνεται πάθος που σε κάνει να στέκεις ορθός, περήφανος, του Ψηλορείτη αετός και κρητικός βουνίσιος!

Ασίγαστη φιγούρα ήσουνα, γεμάτος ενέργεια και δυναμισμό, με το πόδι έτοιμο να κάνει το επόμενο βήμα και το χέρι στον αέρα να μπορέσει ευέλικτα να κινηθεί. Με τα ρήματα έχτιζες ένα παλάτι, σμίλευες το θρόνο και πάνω κάθιζες την αγάπη, τον πόνο και τη χαρά, το γέλιο και το κλάμα, τη δικαιοσύνη, τη λαχτάρα για τη ζωή, το πόθο για δημιουργία, την ίδια τη ζωή, την ανθρωπιά αντάμα.

Ήθελες να ‘σαι καλός με όλους και με τους μαθητές σου ακόμα καλύτερος. Συνδύασες την παιδαγωγική αυστηρότητα με την παιδαγωγική χάρη. Ήσουνα άνθρωπος που σπινθηροβολούσε από ευφυΐα και χιούμορ. Χαιρετούσες όλους με ένα πλατύ χαμόγελο και τους αποχαιρετούσες με μια απόλυτα ταιριαστή με τον καθένα μαντινάδα. Ήσουν μελιστάλαχτος και σ’ αγαπούσαν όλοι. Ήσουν υπέροχος σύζυγος, πατέρας, παππούς, συνάδελφος και φίλος. Μας πότισες με το πάθος σου για αγάπη, ειρήνη και σεβασμό. Αφήνεις ένα όνομα τιμημένο στα παιδιά σου και τα εγγόνια σου, υστεροφημία ζηλευτή.

Η ζωή σου ήταν η μαρτυρία του ανθρώπου που ήξερε όχι μόνο να πορεύεται, αλλά να προπορεύεται, και αυτό είναι που πιότερο απ’ όλα τ’ άλλα σε χαρακτήριζε.

Και τώρα ο Θάνατος… μα είναι κι αυτός μες της ζωής τα δώρα…

Δάσκαλε και συνάδελφε Άρη Αγγελάκη

Η γης πρέπει να χαίρεται, πρέπει να καμαρώνει… Ήσουν στον χάρτη της καρδιάς ηφαίστειο που καίει… Τί μοιρολόγι να σου πω να μοιάζει στη μορφή σου….

Παρακαλώ σε Αχέροντα που κουβαλάς τα δάκρυα στον Άδη, μη του ζητάς τον οβολό… με της καρδιάς την κονδυλιά τον έχει πληρωμένο…

Θεέ μου δος του τη χαρά, τη μόνη που μπορούσε

να σου ζητήσει επάνω εκεί νοσταλγικά η ψυχή του.

Κάνε το θάμα κι άσε τον να ζήσει όπως εζούσε:

Σε μια μεριά που, τάχατες, να μοιάζει το ΝΗΣΙ του.

Ευχόμαστε να είναι ανάλαφρο το χώμα που θα σε σκεπάσει.

Το ταξίδι σου της πίστης την Ιθάκη να βρει.

Καλή σου Ανάσταση συνάδελφε Άρη!